Yillar once henuz ilk genclik yillarinin sivilceli yalnizliklarina alisma doneminde, sikca aldigim genclik dergilerinden birinde su an adini animsadigim bir sarkici abiyle yapilmis bir roportaj okumustum.
roportajin lay lay lom girisinden hemen sonra sorulan kendinizi nasil tanimlarsiniz sorusuna
abimiz derin bir nefes alarak; ben iflah olmaz bir romantigim diyerek cevap veriyordu.
bir kac kez donup donup okudugumu animsiyorum , hem cevabi sevmis hemde baska sorularla mesk haline gecmistim.
evet adam karsimdaydi,gecmis gazetecinin karsisina,iflah olmaz bir romantigim deyip cikmisti.
o donem,havasi 1500 du bu abimizin.
dergiyi okuyup bitirdikten sonra,uzanip yastigima sarili halde dusuncelere dalmistim,
e peki sen birader diye basladigimi saniyorum,sen iflah olabilmis bir romantikmisin peki?
cevabim yoktu..dibine kadar platonizm,kokune kadar ergen hallerine ragmen birak iflah olmayi,iflah olmaya dahi niyetlenebilmis birisi sayilabilirmisin...?cevap yine yoktu..yok uzerinden hic karekok eksi ben ise carpanlarina ayrilmis bir ´´bulug donemi carpilmisligi´´
neye denk duser diye sormustum kendi kendime? buna cevabi gidip te hayrini gormedigim dersaneler versin.. gencligim eyvah !
abazanliktan iflahim kesildi ulan ne romantizmi diyerek ic gecirdim bir an.
oysa romantizmi ciddiye aldigimi saniyordum.
dinledigim sarkilar ezgiler,tarzim tuzum baharatim hep duygusal gence ayarliydi.
ama yetmiyormus,ne romantizmi ciddiye almisim ne de almamisim bu halimle ben.
abimiz butun havasina hava basan durusunu evcillestirilmis hislerinden aliyordu suphesiz,artik bundan sonrasi icin
-iflah olayim sana romantizm turkusu- soylese de yeriydi.
soylermiydi,soylemismiydi bilmiyorum..
o yillar kagittan yaptigimiz ucaklarin hizinda agir agir akip gitti..
birden tam da su an,seksenli yillar boyle idi iste evladim diye lafa baska bir yerden donesim geldi..
seksenli yillar evet boyleydi, find peace michael jackson..
Dr.Murphy , V yaka kazaklarin bisiklet yaka kazaklardan neden daha cok satildigini hic dusunmeyen benlik.
